Paulo Goldstein, brazylijski projektant mieszkający w Londynie, tematem swojej pracy dyplomowej „Repair is Beautiful” na Central Saint Martins uczynił naprawę przedmiotów.
Pomysł na projekt powstał z frustracji rodzącej się w twórcy, w momencie gdy zapsuty przedmiot nie jest w stanie spełniać swojej funkcji.

Artysta stworzył grupę niezwykłych, bo naprawionych przedmiotów. Są wśród nich lampa, słuchawki, krzesło, iPod, brzytwa, czy rzutka. Każda z rzeczy uległa zepsuciu i została naprawiona przy użyciu najprostrzych narzędzi i materiałów. W efekcie powstały przedmioty o dziwnym, czasami prymitywnym wyglądzie. Każdemu z nich, poprzez naprawę, przywrócona została funkcja użytkowa. Jednocześnie jednak obiekty, dzięki ingerencji projektanta, zyskały wyjątkowy wymiar estetyczny.

Goldstein inspirował się myślą E.F. Schumachera przedstawioną w zbiorze esejów "Small Is Beautiful: Economics As If People Mattered". Ekonomista postulował powrót do dostosowywania technologii do ludzkiej skali - Man is small, and, therfore small is beautiful. Punktem wyjścia dla projektanta były również rozważania Bruno Latoura o napięciu pomiędzy człowiekiem i technologią oraz Davida Pyea o istocie rzemiosła i fachowości.

W momencie kryzysu finansowego 2008 roku teoretyczne rozważania nabrały dla Goldsteina szczególnego znaczenia. Artysta uznał, że naprawianie zepsutych przedmiotów daje mu pewną kontrolę nad nimi i nad materiałami, z których są wykonane. Tym samym leczy frustrację wynikającą z ich zepsucia. Projektowanie w tym sensie stało się dla niego praktyką terapeutyczną. A naprawa i rzemiosło narzędziem równoważenia idealizmu i pragmatyzmu.

Pełna nazwa projektu Goldsteina to „Repair is Beautiful – Homo Faber and the Broken Things”. Homo Faber to człowiek – twórca, człowiek – kreator. Określenie to uwypukla znaczenie jakie projektant przywiązuje do indywidualnego kunsztu rzemieślniczego, pomysłowości i przedsiębiorczości.
Według Goldsteina, Homo – Faber w obliczu kryzysu poprzez pomysłowość i kreatywność stara się zdobyć kontrolę nad sytuacją. Skutkuje to neurotyczną postawą –  projektowaniem przedmiotów naprawionych w sposób wyolbrzymiony. Postawa ta jest jednak jednocześnie refleksem otaczającej go rzeczywistości.

Więcej informacji, w tym proces naprawiania poszczególnych przedmiotów, na stronie projektanta: http://www.paulogoldstein.com

Tekst: Justyna Szczepańska