Realizacja ważnych przedsięwzięć kulturalnych, społecznych czy gospodarczych w oparciu o zasoby jednego podmiotu to przeżytek. Wszyscy, którzy chcą zrobić coś "dobrego"dla społeczności lokalnych na poziomie regionu czy kraju, powinni dobierać się w grupy, aby kompleksowo walczyć z danym problemem. Z punktu widzenia realizacji celów horyzontalnych tworzenie partnerstw jest czymś naturalnym. Z punktu widzenia partnerów łączenie się w grupy nie zawsze jest korzystne, a już na pewno jest trudnym sprawdzianem w spełnianiu indywidualnych misji.

Organizacje kulturalne, instytucje kultury oraz firmy z obszaru przemysłów kultury, z reguły się do tego nie przyznając, wolą wdrażać swoje pomysły (często autorskie) w oparciu o własne zasoby. Dzieje się tak głównie z powodu braku zaufania i niezdrowej konkurencji. Problem ten pojawia się przede wszystkim w firmach komercyjnych, ale również instytucjach publicznych, w mniejszym stopniu zaś w organizacjach pozarządowych. Taki sposób działania może mieć jednak fatalne skutki. Realizacja projektów w oparciu o własne zasoby może być z punku widzenia grantodawcy, sponsora czy klienta nieefektywna, czyli w konsekwencji nieopłacalna. Instytucje kultury, które mają ciekawe pomysły i chcą wdrażać je w życie w oparciu o fundusze unijne, często nie posiadają specjalistów z dziedzin kluczowych dla powodzenia przedsięwzięcia. Nie ma w ich szeregach chociażby specjalistów z zakresu promocji czy przeprowadzania specjalistycznych badań. Instytucje te nie mogą więc realizować projektu samodzielnie, ponieważ prędzej (na etapie realizacji projektu) czy później (na etapie ewaluacji i raportowania) wyjdą na jaw braki lub niedociągnięcia, spowodowane zaniedbaniem kadrowym. Idealnym rozwiązaniem staje się więc zawiązywanie partnerstw z podmiotami mogącymi wypełnić luki w zasobach oraz podnieść zdolność wdrożenia projektu. Kompleksowe zabezpieczenie wszelkich elementów przedsięwzięcia stanowi wartość dodaną projektu i jest wysoko oceniane przez komisję przyznającą dofinansowanie.

Partnerstwa tworzy się głównie z myślą o realizacji ważnego przedsięwzięcia w oparciu o środki z Unii Europejskiej. Są one aktualnie i będą w przyszłości podstawowym źródłem finansowania przemian społeczno-gospodarczych w naszym kraju. Można powiedzieć, że to właśnie wejście Polski do UE i dostępność tych środków wymogły na polskich organizacjach tworzenie partnerstw. Instytucje kultury w ich ramach mogą funkcjonować wspólnie, jak “przedsiębiorstwa” o wysokiej skuteczności i wydajności. Dzięki temu projekty kulturalne w coraz większym stopniu będą mogły pozytywnie wpływać na rozwój gospodarczy regionów, a w konsekwencji – na poprawę życia ich mieszkańców.

Istnieją trzy grupy partnerów: organizacje pozarządowe (tzw. trzeci sektor), instytucje publiczne oraz firmy prywatne (przedsiębiorcy). Przedstawiciele każdej z tych grup inaczej realizują swoją misję, mają inne priorytety, jak również inne oczekiwania w sprawie udziału w projektach, czyli bycia partnerem.

Jednak jaki by nie był status partnera, udział w projekcie stwarza możliwość realizacji przedsięwzięcia ważnego z punktu widzenia społeczności oraz władz lokalnych. Projekty, obok zaspokajania potrzeb mieszkańców regionu, mogą być również praktycznym narzędziem wspierania partnerów w ich funkcjonowaniu na rynku. Poczynając od kreowania wizerunku (co dla firm komercyjnych jest doskonałą okazją do realizacji strategii public relations), poprzez zdobywanie doświadczenia w zarządzaniu projektami (co jest ważne z punktu widzenia organizacji pozarządowych), kończąc na realizacji celów statutowych – niezbędnych dla prawidłowego funkcjonowania instytucji publicznych. Wszyscy partnerzy, biorąc udział w projektach w równym stopniu, zyskują możliwość pokrywania części kosztów pracy swoich pracowników bądź nawet tworzenia nowych miejsc pracy, co odbywa się z bezpośrednią korzyścią dla regionu i jego mieszkańców.

Pomimo trudności i obaw, jakie niesie ze sobą zawiązywanie partnerstw, należy przekształcać struktury organizacyjne instytucji kultury i dostosowywać je do nowoczesnych rozwiązań europejskich. Przyszłością jest funkcjonowanie i finansowanie instytucji kultury w oparciu o realizowane przez nie projekty, przeważnie w kooperacji z partnerami prywatnymi i publicznymi z regionu, kraju oraz Europy. Współpraca taka zwiększa szansę na sukces na europejskim i światowym rynku kultury, umożliwiając realizowanie projektów ważnych i potrzebnych zarówno z punktu widzenia społeczności lokalnych, jak i interesów partnerów.