Internet jest przede wszystkim hipermedium, wielomedialnym przekaźnikiem, który udostępnia odbiorcy materiał pochodzący z mediów takich, jak wideo, muzyka i literatura. W tym kontekście Internet należałoby określić jako połączenie ze sobą w sieci (pojmowanej cybernetycznie) komunikujących się ze sobą maszyn i ludzi.

Wynikające z tego konsekwencje dotyczą dwóch spraw — uwolnionej od determinacji fizyczno-geograficznej komunikacji, przeradzającej się we wspólnoty i platformy porozumienia oraz jakości, które pojawiają się w wyniku połączeń różnych mediów w jedną całość. Jednakże Internet to także kody, programy, procedury i funkcje. Internet widziany od tej strony jawi się jako właściwe pole zarówno artystycznego eksperymentu, jak i skuteczności w obszarze ekonomii. Ten aspekt sieci jest raczej niedostępny dla odbiorcy, a i z reguły niewykorzystywany przez artystów w Polsce. Stąd wielce wartościowe są zarówno prowadzone u nas dyskusje dotyczące sztuki Internetu, jak i propozycje jej kategoryzacji. Nadchodzące lata przyniosą — dzięki wysiłkom propagatorów — podniesienie się poziomu wiedzy odbiorców oraz twórców, a wraz z tym — nowe fascynujące formy sztuki i komunikacji. Zebrane w Purpose wypowiedzi służyć mają jako zachęta do kontynuowania dyskusji toczonej już od paru lat, oraz do prób przenoszenia jej w wymiar praktyki.

Roman Bromboszcz — kurator promujący sztukę nowych mediów (galeria projektO.R./IF MUSEUM Inner Spaces), artysta zajmujący się m.in. sztuką komputerową (w Internecie: http://bromboxy.proarte.net.pl; http://perfokarta.net), autor wielu artykułów z dziedziny estetyki, ontologii i historii sztuki.