„Im więcej wiesz, tym więcej pozostaje do poznania i wciąż tego przybywa.”
(F. Scott Fitzgerald)

Ten numer Magazynu Purpose powstał w ramach projektu #dostępnośćuczęsię. Nie będziemy tu szczegółowo opowiadać o projekcie: ani o jego założeniach, ani nawet o genezie jego powstania. O tym wszystkim można przeczytać tu: strona internetowa Fundacji Polska Bez Barier blog.

Możemy Wam za to coś wyznać. Przystępując do tego projektu, robiłyśmy go z myślą o naszych odbiorcach i odbiorczyniach, tj. kadrach kultury (bo przecież dla nich projekt był stworzony!). Za naszym pośrednictwem i przy naszym wsparciu ludzie kultury mieli „uczyć się” dostępności praktycznie: poprzez doświadczanie i doświadczenie odmienione przez różnych ludzi i poprzez testowanie różnych rozwiązań w działaniu.

Projekt jednak okazał się być doświadczeniem uczącym także – a może przede wszystkim – nas. Przy okazji niemałą lekcją pokory… Ta kilkumiesięczna podróż, zakopanie się w temacie dostępności w obszarze kultury (i nie tylko!) udowodniły nam, jak dużo jest jeszcze do zrobienia, jak wiele do odkrycia. Wszystko to odmienione przez wielu, wielu ludzi i zderzenie dwóch perspektyw – publiczności i organizacji/instytucji kultury.

Teksty do Magazynu Purpose rodziły się niejako równolegle do innych działań w projekcie, nie jesteśmy więc w stanie oddać tu wszystkiego, czego się wspólnie nauczyliśmy i nauczyłyśmy. Możemy podzielić się wycinkami, fragmentami. Dać namiastkę doświadczenia, pokazać kilka osób, z którymi miałyśmy okazję się spotkać i współpracować, kilka konkretnych rozwiązań narzędziowych, odrobinę inspiracji i materiału do dalszej refleksji.

Obiecujemy jednocześnie, że na tym nie poprzestaniemy, a koniec projektu nie oznacza dla nas końca pracy, bo przecież dostępność to proces. Ba! Projekt udowodnił nam, że w wielu przypadkach dostępność to za mało, trzeba pójść o krok dalej…   
W tym miejscu kłaniamy się nisko i dziękujemy uczestnikom i uczestniczkom projektu za wspólną podróż oraz wszystkim zaangażowanym osobom, które były dla nas wsparciem i źródłem wiedzy. 

Każdemu i każdej z Was dziękujemy z osobna! Oto oni i one (kolejność przypadkowa):
Kamila Wróblewska – za wsparcie, wszystkie rozmowy i inspiracje, dzielnie się wiedzą i doświadczeniem
Mikołaj Rotnicki – za konkretne, techniczne wskazówki, udział w webie i „naprostowanie” nas tam, gdzie trzeba
Paweł „Babilon” Szarek – za to, że nie tylko robi dostępne strony, ale też potrafi o nich opowiedzieć (i to jeszcze tak, że osoby niebiegłe w technikaliach złapią, o co chodzi)
Joanna Ciesielska i Magda Schromová – za niesamowity profesjonalizm w połączeniu z niespotykaną energią - nieważne czy tłumacząc, czy opowiadając o tłumaczeniu
Mariusz Trzeciakiewicz – za to, że od wielu lat mamy przyjemność współpracować praktycznie, a teraz zgodził się podzielić z nami zapleczem tej pracy
Marta Zając – za totalny pozytyw, bycie turbofestiwalowiczką i za to, że zgodziła się o tym opowiedzieć
Tomasz Grabowski – za wszystkie warsztaty otwierające oczy na Kulturę Głuchych i za bycie nieustającą inspiracją i skarbnicą wiedzy
Justyna Kieruzalska – za ciepło, cierpliwość do nas i wsparcie na każdym etapie, za bycie łączniczką i odwagę wejścia w rolę dziennikarki i za chęć podzielenia się swoim profesjonalnym doświadczeniem z innymi
Daniel Kotowski – za chęć wejścia w relację z nami, za mega pozytywne i ciekawe spotkanie, za perspektywę praktyka
Justyna Sobczyk i Teatr 21 – za podzielenie się swoim wieloletnim doświadczeniem i historiami z życia i praktyki Teatru 21 i napełnienie nas energią do działania
Bartek Lis – za pasjonujące historie projektowe, podzielenie się doświadczeniem i wskazówkami oraz rozkodowanie terminu „seniorki i seniorzy zależnymi”  
Martyna Groth – za praktyczne narzędzia, wytyczne, rozmowy, skłonienie do refleksji i za to, że już nic nigdy nie będzie dla nas neurotypowe
Ekipa Leżę i Pracuję: Alicja Łagodzińska, Krzysiek „Biały” Białoń, Artur Szaflik – za to wszystko, czego możemy się od Was nauczyć i za to, że mieliśmy okazję Was poznać i pobrać trochę Waszego pozytywu  
Katarzyna Bierzanowska (z zespołem) - nie tylko za opowiadanie o tym, jak robić dostępnie, ale za bardzo konkretne wsparcie nas w procesie tworzenia dostępności
 
Dziękujemy wszystkim tłumaczom i tłumaczkom PJM: Marlenie Florczyk i Annie Boryckiej, Kubie Malikowi i Fundacji Świat Głuchych oraz – ponownie w tym miejscu – Joannie Ciesielskiej i Magdzie Schromovej. 

Dziękujemy Wam wszystkim, którzy i które zgodziliście się wziąć udział w wywiadach, dzięki czemu mogliśmy lepiej poznać perspektywę różnych publiczności (kolejność przypadkowa): Cezary Skrzyński, Radosław Dębiec, Robert Zarzecki, Łukasz Wilczyński, Sylwia Mądra, Janek Gawroński, Tomasz Komorski, Tomasz Nowakowski, Karolina i Mateusz Borowscy. I wszystkim tym, którzy woleli i które wolały pozostać anonimowi i anonimowe.

No i niestrudzonemu i niezastąpionemu zespołowi Fundacji Polska Bez Barier też dziękujemy (to zrymujemy, a co!):
Karina Augustyniak – za przelewów klikanie
Maciej Augustyniak – za wspieranie, webowanie i generalne mądralowanie
Sławek Florkowski – za na warsztatach gadanie i ćwiczeń szykowanie
Małgorzata Kmieć – za ogarnianie, papierów pilnowanie i ręki na pulsie trzymanie
Ania Wojewoda – za całości rozliczanie

I dziękujemy Narodowemu Centrum Kultury, bo bez dofinansowania w ramach programu „Kultura w Sieci” realizacja tego projektu w takim zakresie nie byłaby możliwa.
Zapraszając Was serdecznie do lektury, pozwólcie, że zakończymy apelem do nas wszystkich, pracujących w kulturze i wszędzie indziej: bądźmy ciekawi ludzi, wsłuchujmy się w ludzi i w ich potrzeby, pytajmy, stwarzajmy możliwości – nie przestawajmy uczyć się dostępności i siebie nawzajem!

W imieniu Fundacji Polska Bez Barier
„Komitet Sterujący” projektu #dostępnośćuczęsię
Agata Etmanowicz i Paulina Tota

Na Wasze listy czekamy pod adresem: redakcja[a]purpose.com.pl