Media a kultura to bardzo ciekawy i ważny temat z punktu widzenia rozwoju przemysłów kultury w Polsce czy Europie. Media, jako jeden z najważniejszych elementów gospodarki rynkowej umiejscowiony w obszarze przemysłów kultury, niewątpliwie oddziałują na rozwój społeczno-gospodarczy regionów.

Pojęcie mediów jest oczywiście bardzo szerokie. Obok telewizji, radia, prasy, Internetu pojawiły się ostatnio nowe możliwości udostępniania treści i obrazów dzięki np. telefonom komórkowym. Chciałbym jednak skupić się przede wszystkim na obecnie najbardziej popularnych formach udostępniania produktów kultury masowemu odbiorcy.

W dobie przekształceń światowej gospodarki z przemysłowej na opartą na wiedzy diametralnie, w związku ze wzrostem znaczenia informacji jako narzędzia pracy, zmieniło się znaczenie mediów. Stają się one tworami w coraz większym stopniu absorbującymi uwagę kreatora i użytkownika kultury. Tracą przez to tradycyjne formy przekazu takie, jak teatry, muzea, galerie, w których prezentowany produkt nie ma szans na zaistnienie z powodu braku widza. Wydaje się więc, że jedyną szansą dla kultury jest upowszechnianie jej i prezentacja z wykorzystaniem mediów.

Z tego też powodu telewizja, radio, Internet od lat (można tak już powiedzieć także o tym ostatnim medium) fascynują ludzi kultury, którzy widzą w tych narzędziach potężny potencjał pozwalający na udostępnianie produktów — tworzonych przez nich dzieł sztuki. Oczywiście dzieł sztuki rozumianych bardzo szeroko — zarówno tych przygotowanych na potrzeby mediów, jak i prezentowanych za ich pośrednictwem. Media z racji postępującej globalizacji i dostępności są aktualnie najskuteczniejszym w skali makro narzędziem budowania relacji z otoczeniem. Ich rosnące znaczenie ma również swoje odzwierciedlenie w obrotach, jakie notują firmy skupione wokół mediów oraz same media rozumiane jako przedsiębiorstwa medialne. A te, rozwijając się, tworzą miejsca pracy, zarówno bezpośrednio w sektorze, jak i u kooperantów. Tymi ostatnimi są instytucje kultury, artyści, ludzie kultury, którzy dzięki dostosowanej do realiów ówczesnego świata możliwości prezentacji swojej twórczości zyskują szansę rynkowego istnienia, a nawet sukcesu.

Aktualnie rosnąca rola mediów, przede wszystkim cyfrowych, jest przedmiotem wielu dyskusji i sporów. Ich znaczący wpływ na funkcjonowanie społeczeństwa — a co za tym idzie na rozwój kultury i kreowanie postaw społecznych — u niektórych budzi obawy, innych zaś fascynuje. Z jednej strony rzeczywiście niepokojący może być obraz świata zunifikowany przez globalne media, których celem nie jest już kreowanie produktów kultury z uwzględnieniem regionalnej tożsamości, ale implementowanie tego, co może być atrakcyjnym towarem bez oglądania się na rzeczywiste potrzeby społeczności. Z drugiej jednak globalny charakter mediów może być ważny z punktu widzenia edukacji i dobrych wzorów/praktyk upowszechnianych niezależnie od uwarunkowań politycznych, społecznych czy gospodarczych.